Verschillende mensen met autisme hebben al iets geschreven over wat deze corona crisis met hen doet. Ik wil ook graag neerpennen hoe het voor mij voelt.
Sinds ik weet dat er strengere maatregelingen zouden komen, heb ik besloten om terug naar mijn ouders te gaan. Dus, op woensdag 18 maart ben ik vroeg opgestaan om er zeker van te zijn dat ik voor 12u toe zou komen bij mijn ouders. Ik wist dat mijn familieleden, en dan vooral mijn mama, zich ongerust maakten over mij. En zelf voelde ik ook dat het niet goed was dat ik alleen in mijn appartement verbleef. Ik had al enkele dagen last van extreme reflux, erge hoofdpijn, veel meer spierpijnen. En dit waren signalen dat ik mentaal bergaf begon te gaan. Ik mocht dus niet alleen blijven. Voor ieders gemoedsrust ben ik dus sindsdien bij mijn ouders. Zo hoeven mijn broers en zussen zich geen zorgen te maken over mij, en kunnen ze zich focussen op hun eigen gezin en hun eigen moeilijkheden/problemen.
Angstig ben ik nu continu, en s’nachts val ik moeilijk in slaap door de paniek. Ik ben voortdurend bang dat iemand van mijn naasten het coronavirus zal krijgen, en opgenomen zal moeten worden in het ziekenhuis. Ik tracht nochtans om ademhalingsoefeningen te doen, om een podcast of audioioboek te beluisteren zodat ik aan iets anders denk. Het mag niet helpen. Ik val pas ten vroegste in slaap rond 3 uur s’ochtends.
Deze “lockdown” periode wil ik gebruiken om iets nieuws aan te leren. Ik wil al heel lang leren tekenen, programmeren, foto’s bewerken,… Helaas denkt mijn stom hoofd daar anders over. Niet alleen mijn hoofd werkt niet mee, maar ook de pijnen en de vermoeidheid gooien roet in het eten. En ik baal hier enorm van. Waarom lukt het anderen wel, en mij niet? Wat doe ik verkeerd? Mijn zelfvertrouwen zakt hierdoor nog dieper dan het laagtepunt.
Ik vraag mij ook af wanneer alles terug min of meer normaal zal zijn. Ik had voor een binnen een paar dagen een afspraak staan bij een nieuwe arts, om te zien wat zij kon doen voor mijn fibromyalgie, of zij kon helpen met mijn slaapproblemen. Dat zal dus nu niet doorgaan, maar wanneer dan wel? Ik moest ook nog een andere nieuwe arts opbellen voor een afspraak. Beide artsen zijn aangeraden door vriendinnen van mijn moeder. Zij zeggen dat ze er veel baat bij hebben gehad en er enorm door werden geholpen. Wanneer zal ik kunnen gaan? Zal het nog dit jaar kunnen zijn, of pas in 2021?
En wat zal er gebeuren na deze crisis? Hoe zal de wereld er dan uitzien? Zullen sommigen dan schade aanrichten door uitbundig te gaan feesten, omdat ze zo lang hebben moeten binnenzitten? De solidariteit die velen nu tonen, zal die verdwijnen? De oplossingen die gevonden werden om thuisonderwijs te geven, zal die blijven? Waarom lukt het trouwens nu wel om al die dingen te doen, en vroeger niet? Waarom konden al de ernstige zieke kinderen die niet naar school kunnen ervoor geen onderwijs krijgen? Waarom werden ouderen, chronische zieken,… vroeger aan hun lot overgelaten? Zal al die steun en hulp blijven, of zal het verdwijnen al sneeuw voor de zon? Omdat mensen dan terug hun eigen ding moeten doen?
Mijn hersenen stoppen niet met al die vragen. Ik weet dat het voor iedereen nu moeilijk is, en dat velen ook met vragen zitten waar geen antwoord op is. Voor een persoon met autisme en angsten die nood heeft aan duidelijkheid is het nu extra lastig. Ik zou dus willen vragen aan degenen die thuis zitten met een autistische persoon, een persoon met chronische angsten, een persoon met een andere psychische of fysische kwaal om er mild tegenover te zijn. Hou er rekening mee dat personen, zoals ikzelf, er niet aan kunnen doen. Onze hersenen werken anders. Als we nu drukker zijn dan normaal, meer stimmen, moeilijker gedrag vertonen dan komt dit omdat de wereld nu nog meer een chaos is, en we geen overzicht hebben. Er is geen enkele duidelijkheid over wanneer alles afgelopen zal zijn. Daarbij onze dagelijkse routine is veranderd. Dingen die we vroeger deden kunnen we nu tijdelijk niet meer doen. Ook al heb je het zelf moeilijk, probeer een extra inspanning te doen om ons gedrag te tolereren.
Reactie plaatsen
Reacties