lijstje van dingen waar ik moeite mee heb

Lijstje van dingen waar ik het moeilijk mee heb 

1. Kus : liever geen kus

Waarom?  Baard die prikt   / make-up, parfum dat stinkt  /  Vuile mond  / natte zoen  / irritatie van de huid  / aanrakingen aan mijn hoofd zijn voor mij zeer pijnlijk, en dan vooral mijn oren (enorm gevoelig)

Oplossing : Ik geef liever een hand, ofwel gewoon hallo zeggen met de hand

2. Knuffel : liever geen knuffel

Waarom?   een lichte knuffel irriteert mij  / voelt aan als een soort eczema  /  hou er niet van als het onverwacht gebeurd  /  brengt bij mij spanning teweeg  

Oplossing: Ik vraag het als ik een knuffel nodig heb. Ik vraag dan om heel hard vastgepakt te worden, bijna tot verstikking toe. Die constante druk ontspant mij!

3. Kledij : liefst geen advies geven – uitgezonderd als ik het vraag

Waarom?    alles wat wollachtig is verdraag ik niet  /  etiketten in de kledij irriteren mij  /  rokken, jurken : daarmee voel ik me ongemakkelijk  /  “chique” kleren: ik voel mij er niet goed in, want weet dan niet hoe ik moet zitten, ..  / van sommige pulls, truien, broeken krijg ik jeuk 

Oplossing: laat mij makkelijke kledij aantrekken, zelfs voor feestdagen, speciale gelegenheden. En oordeel hier niet over. Want als ik me bovenop alle sensorische prikkels, me niet goed voel omwille van mijn kledij, dan ben ik volledig overstresst.

4. Lawaai is storend

Waarom?   iedereen die door elkaar praat  /  muziek  /  kinderen die spelen  / kinderen die roepen  /  iemand die een krant of tijdschrift bladert  /  angst van onverwachte geluiden  /   ik ben voortdurend op mijn hoede voor lawaaien, want als ik niet weet wat het lawaai is, dan ben ik angstig. Het komt niet door nieuwsgierigheid dat ik het absoluut wil weten, maar als ik de bron niet ken raak ik in paniek. 

Oplossing: laat mij af en toe mezelf afzonderen, met mijn koptelefoon, of oordpopjes. En aub kom mij dan niet storen, en mij niet vragen wat jullie verkeerd gedaan hebben. 

5. Lichten zijn  storend

Waarom?   vooral met Kerstmis: alle lichtjes in de Kerstboom, de lichtjes in het stad, … dit doet pijn aan mijn ogen, en kan me hoofdpijn bezorgen  /   Alle lichten zijn zo fel voor mij. Ik ben er extreem gevoelig voor.

6. Menselijke houdingen kunnen storend overkomen

Waarom?    Als ik tics opmerk, dan stoort het mij. Ik kan dan niet meer focussen op wat ik aan het doen ben, op wat ik wil zeggen, op het luisteren naar anderen,…  /   Mensen die geen manieren hebben aan tafel, zoals met hun mond open eten, na het eten met een tandenstoker in hun mond gaan, daar heb ik een hekel aan. Er zijn regels, en die dienen voor iets. Het is niet logisch voor mij dat men de regels niet volgt.  /  Personen die in hun neus peuteren, aan hun oren komen, hun gezicht krabben: ik kan dit niet aanzien. Zelfs al tracht ik het niet te zien, ik zie het toch (bv: als we samen TV aan het kijken zijn, dan zie ik die kleine tics, en kan me dan niet meer focussen op het TV kijken).

7. Onvoorspelbaarheid is beangstigend

–       wanneer komen de gasten, de familie, de werkman,…aan?

En tot wanneer blijven ze?

–       Wanneer gaan we eten?

–       Met Kerstavond : Wanneer is het tijd om de cadeaus te openen?

Oplossing: Als het mogelijk is om mij ongeveer te zeggen wanneer iedereen aankomt, wie er blijft slapen, wie niet, wie wanneer weggaat,… Zodat ik zicht heb op wat te verwachten, zodat er minder chaos in mijn hoofd is.

8. Cadeaus kopen

–       dit baart me altijd heel wat kopzorgen

–       niet alleen weten wat te kopen, maar ook zal het goed genoeg zijn?

–       Gaan winkelen in de drukte van de stad, met alle lichten, geluiden, mensen die mekaar duwen (fysiek contact), mijn angsten,… dit is een hel voor mij!

9. Pijnen : lijst

–       ik praat er niet over, omdat anderen dan meestal zeggen van oh, maar ik heb dat ook. Dan lukt het mij niet meer om iets te zeggen, ik heb de indruk dat ik het niet mag zeggen want ik heb geen reden om die pijn te voelen.

–       heel veel spierpijnen, dagelijks

–       vaak hoofdpijn, migraine

–       Ook mentale pijnen. Mijn leven is een ondraaglijk lijden, ik ben zo moe om te vechten tegen alle vooroordelen, om te doen alsof, om mezelf beter voor te doen dan hoe ik me echt voel. Maar kan me soms niet anders tonen, ook al wil ik gewoon mezelf zijn

Ik zie, hoor, voel, ruik, … alles op dezelfde intensiteit, alles op hetzelfde moment. Ik heb geen filter die me zegt wat belangrijk is en wat niet. Ik moet alles zelf analyseren, en er dan uitfilteren wat niet belangrijk is. Daarbij ben ik van s’ochtends tot s’avonds voortdurend angstig. Dit is erg vermoeiend. En dit is elke dag zo, dag in , dag uit. Sociale contacten, praten met andere mensen kost mij heel veel energie : het vergt heel wat concentratie om de juiste woorden te vinden, om te begrijpen wat de andere persoon nu precies bedoelt, om de sensorische prikkels weg te filteren,.. Ik kan alleen maar mijn best doen, meer niet. (Ver) oordeel mij dus aub niet. Ik ben wie ik ben!!