Het lukt mij niet om een blogpost met zinnen te schrijven over hoe ik me de laatste tijd voel, dus doe ik het met losse woorden.
Snel overprikkeld
Gefrustreerd
Uitgeput
Erge spierpijnen
Hoofd vol vragen, twijfels
Erger mij enorm aan tics van andere mensen
Saai leven
Groot gevoel van leegte
Droevig, depressief
Stel me de vraag of ik mij opnieuw zou laten diagnosticeren (want heb het gevoel dat er meer is dan alleen autisme, vraag me af of ik niet chronisch depressief zou zijn?)
Het is niet dat ik niets probeer te doen om positiever te denken, om mijn leven minder saai te maken.
Dit zijn de zaken die ik elke dag doe:
Minstens 1 uur per dag bewegen (fietsen, wandelen, of op de Wii) : ook al heb ik erge pijnen, ik verplicht mij ertoe, met als gevolg dat ik erna vaak nog meer pijn heb.
Elke dag mijn anti depressivum slikken
Letten dat ik gezond eet (voldoende groenten, fruit) en niet te veel snoep
Ik probeer overdag te rusten (maar heb soms moeite om het toe te staan, want voel me dan schuldig)
Spannende series of films bekijken om mijn hoofd leeg te maken
Domme spelletjes spelen (ook om minder te piekeren)
Dat leegte gevoel is zo beklemmend, het doet vreselijk pijn. Ik probeer die leegte op te vullen met wat ik hierboven opgesomd heb. Helaas helpt het niet. Ik vraag mij af of het zou helpen als ik terug wat meer vrijwilligerswerk zou oppakken, zodat ik me nuttig voel. Of probeer ik te veel mijn best te doen, en moet ik leren wat meer los te laten? (zelfs al betekent dit dat ik er niet meer de controle over heb)
Hoe dan ook, hoe slecht ik mij ook voel, ik blijf verder vechten. Want opgeven mag ik niet, te veel mensen zou ik immens verdriet bezorgen.
Reactie plaatsen
Reacties