Wat is er verkeerd aan “stilte”? Die vraag stel ik mij de laatste dagen enorm veel. Helaas is het vandaag de dag zo moeilijk om die te vinden. Overal waar ik heen ga is er lawaai: de drukte van het verkeer (met getoeter omdat velen ongeduldig geworden zijn), de geluiden in een winkel (zoals muziek), zelfs in parken tijdens de mooie dagen is het niet altijd stil (omdat jongeren het nodig vinden om muziek te beluisteren en luidruchtig te praten, vooral naarmate de avond vordert),…
Ook snap ik niet waarom bepaalde mensen altijd moeten praten (ik vind het fijn om gewoon bij anderen te zijn zonder dat er iets gezegd hoeft te worden), of waarom sommigen altijd de radio of muziek aan moeten hebben (terwijl ze er niet écht naar luisteren omdat ze zitten te lezen bv, en ik snap dan niet dat die achtergrondgeluiden hen daarbij niet storen).
Gelukkig bestaat er voor mensen zoals ik hulpmiddelen om de geluiden te onderdrukken , hoewel ik nog steeds zaken hoor (wel met een kostprijs als je goede oordopjes op maat wilt, of noice canceling koptelefoon. En ik vind het jammer dat sommigen zich dit niet kunnen veroorloven omdat ze het budget er niet voor hebben, terwijl zij het écht nodig hebben om hun leven een beetje draaglijker te maken).
Zouden mensen bang zijn van de stilte? Bang omdat ze dan hun eigen gedachten horen? Of vinden ze het niet kunnen dat er stiltes zijn tijdens een gesprek, en blijven ze daarom praten en praten (zelfs als het om niets zinvols te zeggen is)?
Ik kan intens genieten van de stilte, en het stoort mij niet dat ik dan mijn gedachten hoor. Integendeel ik kan dan rustig nadenken en het is meestal op die momenten dat ik dan op een AHA-moment kom (zoals zaken aanvaarden, weten wat ik wil doen).
Aan de andere kant als ik naar iets wil luisteren, dan doe ik dit ook met mijn volle 100% aandacht.
Wat vinden jullie van de stilte? Hoe doen jullie om de stilte te vinden in deze drukke luidruchtige wereld?
Reactie plaatsen
Reacties
Ik vind stilte ook heerlijk, maar overdag in huis niet.
Daar heb ik altijd zachtjes de radio aan staan op een Indie zender : Pinguin Radio.
Dat doe ik om andere storende geluiden minder te horen, zoals slaan met deuren, hoesten, niezen, oeverloos gezwets, eet geluiden, krakende schoenen, zuchten, lopende kranen en alles wat mij verder nog enorm hindert, en anderen blijkbaar helemaal niet.
Als het stil is hoor ik die geluiden nog veel harder en storender dan met de radio aan en ik word daar echt bloednerveus van.
Echte stilte is er hier nergens, maar ver weg in een bos of op een zandverstuiving is het meestal heel draaglijk, en daar kan ik ook wel ontspannen.
Stilte is mijn thuis
Als je een kaars aan steekt,
Waar komt dan de vlam vandaan?
Als je een vlam van een kaars dooft,
Waar is dan de vlam gebleven?
Stilte is voor mij niet de rumoerige omgeving die in mij wroet. Dat is een afgeleide van stilte.
Innerlijke stilte kan ontstaat als iets ons op een vreselijke manier door elkaar schud.
Het kan je zomaar overkomen, waardoor je de kans krijgt om af te zien van aloude aannames.
De wereld staat even stil van alles waarnaar je refereert.
In deze openheid verschijnen nieuwe werelden.
Deze openheid of stilte is wat we zijn.
Hierin verschijnt dat schijnfiguur wat we dagelijks ik noemen.
Waar ik naar verwijs is altijd stil, onbeweeglijk, dat wat er altijd is en altijd zal zijn
ik hou ook van stilte. als ik onder de mensen ben voelt het vaak ongemakkelijk als er een lange stilte is. maar heb er zelf feen problemen mee. ben veel in mijn hoofd. altijd wel om iets om over na te denken of om an terug te denken.
ik woon aan de rand van een rustige woonwijk tegen de recreatie aan en duik altijd met de hond de natuur in. er is genoeg stilte te vinden. ik weet de plekjes waar het meestal wel stil is. zaterdag en zondagmiddag vermijd ik. dan is het overal druk. of ik ga met de auto naar het strand of een ander bos. heerlijk.
ik heb geen kids dat scheelt ook. heb er weinig behoefte aan. nooit gehad. dus thuis is het op mijn man na redelijk rustig . en de hond is een labrador en blaft weinig
Er is niets mis met stilte. Het is lastig wonen in een grote stad, op 2 hoog in een oude woning. Aan alle kanten heb ik buren. Vlakbij wordt er altijd wel iets als een aanbouw of dakterras gemaakt, dus vaak machines ed op de tijden van bouwvakkers. Ik het ASS en heb erg veel last van geluid. Zelf zelden muziek aan. Voel me wel een zeurpiet.
Ik slaap al decennia lang elke nacht met oordopjes in, omdat ik anders wakker blijf van de tv van de buren, lawaai op straat, etc.
Het is een kwelling als klussers bij je in de buurt bezig zijn met boor, zaagmachine of weet ik wat. En dan die auto’s vlak bij je huis die minutenlang met draaiende motor op de stoep geparkeerd zijn.
Eten in een restaurant waar muziek aanstaat (altijd te hard!) verpest voor mij het etentje.
Ik heb ook ASS.