In het begin van elk jaar houden veel mensen zich voor de gek. Waarom? Ze denken dat wat ze zich voornemen zullen volhouden tot het einde van het jaar. Velen van hen gaan na de maand januari al niet meer wekelijks naar de fitness, ze drinken toch opnieuw een glaasje alcohol, nemen geen tijd meer voor quality time met familie en/of vrienden,….
Goede voornemens? Niet aan mij besteed. Ik wil me niet gek laten maken, ben het zo al genoeg (knipoog). Welke zouden die zijn mocht ik er toch hebben zouden sommigen zich misschien kunnen afvragen of niet?
– minstens 5 kilo afvallen: als mensen mij zien dan vinden ze niet dat ik dik ben, maar ik voelde mij vroeger veel beter in mijn vel. (voor de medicatie die mij hebben doen verzwaren, en voor de pre-menopauze die mijn gewicht ook naar boven brengt)
– betere dag- en nachtritme instellen: wat voor belang heeft het als ik nu om 22u of om 1 u s’nachts ga slapen, en als ik nu vroeg of laat opsta. Ik moet niet gaan werken. Als ik mij hierbij goed voel, waarom zou ik dit moeten veranderen om te voldoen aan eisen van anderen?
– meer contact hebben met de weinige vrienden die ik heb/ met familieleden: sociale contacten zijn zo vermoeiend voor mij, ik heb altijd dagen nodig om ervan te bekomen (misschien zullen sommigen het niet begrijpen, het zij zo)
– meer sporten: met de pijnen die ik heb is het niet mogelijk. Ik doe al nu wat ik kan. Ik tracht elke dag aan beweging toe te komen.
– een boek schrijven : ik wil mij niet verplichten om dagelijks/wekelijks achter mijn bureau te zitten en uren naar het scherm te staren. Komt het er ooit van, dan prima. Komt het niet, dan is het ook goed.
-………
Kortom, ik heb geen zin om aan de “goede voornemens” saga mee te doen. Ik doe wat ik kan. Is het niet goed genoeg voor anderen, dan is dit hun probleem.
En hoe denken jullie over goede voornemens?
Reactie plaatsen
Reacties