ik ben open over mijn psychische problemen

Vandaag, 10 oktober, is het World Mental Health Day. Een dag om open te zijn over psychische gezondheid. Ik heb iets tegen die wereld dagen. Alsof je alleen die dag last hebt van je depressie, psychose, schizofrenie, autisme, anorexia,…. Ik vind het goed dat er over gesproken word, maar waarom alleen op die dag? Elke dag ontnemen velen zich van het leven, en nog meer doen er een poging toe, of hebben er gedachten over. Elke dag lijden duizenden mensen in stilte, omdat ze er niet durven over te praten. Ze schamen zich, omdat ze misschien vinden dat ze geen reden hebben om zich zo slecht te voelen, omdat ze zogezegd alles hebben om gelukkig te zijn. Een depressie houd geen rekening met hoe arm of rijk je bent. Een depressie kan ook komen door een chemische onbalans in je hersenen. Je kunt een post traumatische stress syndroom oplopen door iets dat in het verleden gebeurd is, ook al vinden anderen dat er daar geen reden toe is. Bijvoorbeeld door pesterijen op school kan je zelfvertrouwen erg zwak zijn, en bij elke handeling die je doet vraag je jezelf af of het wel goed genoeg is, waardoor je je continu in een stress toestand bevind. 

Ik probeer door middel van mijn blogs, en op sociale media zo open mogelijk te zijn over mijn psychische problemen. Ik heb autisme, lijd aan dysthymia, dagelijkse angsten, verminderd zelfvertrouwen, heb in het verleden pogingen ondernomen om mij van het leven te beroven, heb vroeger geautomutileerd. Ik ben bij psychologen geweest, psychiaters, heb verschillende opnames gehad. Ik schaam mij hier niet over. Ik was ziek in mijn geest. En ik ben het nog steeds. Ik denk niet meer aan zelfmoord, maar blijf het dagelijks moeilijk hebben. Ik blijf vechten, omdat ik hoop dat er ooit een periode zal komen dat ik een lange tijd het leven erg rooskleurig mag zien. En ik blijf vechten, omdat ik mijn familie die pijnen van het gemis niet wil aandoen, en ook omdat ik hen zo graag zie. 

Durf open te zijn over je problemen, praat erover, zoek hulp als het te moeilijk is, blijf er niet alleen mee. Ook al denk je dat niemand je zal begrijpen, dat anderen je misschien zullen uitlachen, dat is niet waar. Er zijn mensen die je een luisterend oor zullen aanbieden, die je niet zullen beoordelen/veroordelen. Een psychische stoornis is een ziekte, en jij bent hier niet verantwoordelijk voor.

Wie is er nog open over zijn psychische problemen?  Wie durft ervoor uit te komen dat hij/zij een mentaal probleem heeft? 

Op twitter, onder  #ikbenopen, teken je een cirkel op je hand om te tonen dat je open bent hierover.