Wat is eigenlijk het nut van het leven? Dit is een vraag die ik me vaak stel. Ik weet wel dat iedereen zijn eigen weg moet vinden, en iets doen van zijn leven. Maar wat is nu juist iets doen van zijn leven? Wat houdt dit in? Wat bedoelt men nu met zijn “eigen weg” vinden? Hoe vind je je eigen weg? Wanneer weet je dat je op het juiste pad bent? Hoe vaak moet je vallen eer je opnieuw kunt opstaan?
Ik ben al jaren bezig met mezelf te zoeken, te zoeken wie ik nu écht ben, wat ik wil, … Tot nu toe heb ik nog geen antwoorden gevonden op al die vragen. Ik heb nooit echt geweten wie ik ben. Tijdens mijn schoolperiode probeerde ik te zijn zoals de anderen om aanvaard te worden. Om niet uit het lot te vallen. Het heeft tot niks gediend. Omdat ik toch niet aanvaard werd, dat men mij toch een rare kwast vond, dat ik het zwarte schaap was. Later, toen ik ben gaan werken, probeerde ik om zo goed mogelijk mijn job te doen. Een job die veeleisend was. Ik dacht mezelf te kennen, en ik was ervan overtuigd dat ik het prima zou doen. Ik had zelfs als plan om een hele marktstudie te doen, en zo al mijn collega’s en baas te verbluffen. Dit was een utopie. Niet haalbaar! In die periode had ik weer een masker aan, ik was niet mezelf.
Mijn verschillende opnames hebben me nog meer van streek gebracht. Ene psychiater zei dat ik borderline had, een andere sprak over psychose, een derde over schizofrenie. En dan moest ik nog zoeken naar wat ik wilde, een woning en een baan. Hoe kon ik dit nou doen? Hoe kon ik zoeken naar wat ik wilde als ik niet wist wie ik nu was? Waarom vroegen ze mij dit toch? Was ik niet al kwetsbaar genoeg? Wat dachten ze hiermee te bereiken?
Nu ik uit de psychiatrie ben, en al een hele tijd niet meer werk, stel ik me nog steeds de vraag wie ik ben en wat ik wil. Wat wil ik bereiken in mijn leven? Welk nut heeft mijn leven?
Ik weet nu wel dat ik een diagnose van autisme heb, dat ik graag andere mensen help, dat ik kwetsbaar ben, meer rust nodig heb,… Maar dat is ook alles. Misschien is dit voldoende. Ik weet het niet?
Neem je gedurende je leven verschillende facetten aan? Blijf je jezelf? Weet je wie jezelf bent? Wat je wilt?
Of is het nu net een zoektocht gedurende heel je leven naar je ware ik?
Reactie plaatsen
Reacties
Ik weet het niet zeker, maar ik denk dat je jezelf kan worden als je stopt te zijn wie anderen willen dat je bent. Stoppen met je aanpassen aan anderen. Niet vechten tegen jezelf omdat anderen je niet aanvaarden zoals je bent. Laat je emoties toe, ook de negatieve. Die mogen er even goed zijn.Ik denk dat je dan vanzelf bij jezelf komt. Het is toch de ervaring die ik heb.
Dankjewel voor je echte en inspirerende stuk. Wie ben je, wie ben ik, is zeker geen gemakkelijke vraag. En antwoorden blijf ik zelf ook schuldig. Zeker definitieve. Ik ben die ik wordt, denk ik soms. Ik ben in wording. Nooit iemand, maar altijd iemand onderweg. Naar waar weet ik niet. Dat is best vermoeiend, maar dat hoef ik je niet te zeggen.