"zware" zelfgeschreven gedichten

1. Buiten schijnt de zon, is het warm,
binnen is er regen, is het koud.
Buiten is alles in bloei, is alles mooi,
binnen is alles aan het vergaan.
Buiten fluiten de vogels,
binnen is er zelfs geen muziek meer aanwezig.
Buiten zijn de mensen vrolijk,
binnen bestaat er alleen maar eenzaamheid.
Buiten is het feest,
binnen is het een hel.
Buiten is men vriendelijk, verdraagzaam,
binnen is men angstig, kwaad.
Aan de buitenkant merkt men niks,
maar in zijn binnenste is men doodongelukkig.

2. Elke dag probeer ik te overleven,
elke dag vraag ik me af hoe ik dit kan doen,
elke dag opnieuw,
elke dag, dag in, dag uit,
elke dag een nieuwe strijd.

3. Jullie geven mij zo veel,
ik ben het niet waard.
Jullie zijn zo vriendelijk,
ik ben het niet waard.
Jullie zijn zo attentvol,
ik ben het niet waard.
Jullie zouden zo veel doen voor mij,
ik ben het niet waard.
Jullie houden zo veel van mij,
ik ben het niet waard.

4. De drang om te pijnigen is zo groot,
maar ik mag het niet meer doen,
ik heb het beloofd.

De drang om een mes te nemen,
maar ik kan het niet meer hebben,
jij hebt mij die ontnomen.

De drang om me te snijden,
maar dat mag niet meer,
want de pijn zal niet verdwijnen.

De drang om te bloeden,
maar dit mag niet meer,
want ik zal er mijn hele leven voor boeten.

5. Ik ben angstig onder de mensen,
daarom ben ik liever alleen.
Ik ben bang van de vragen van de mensen,
daarom ben ik liever alleen.
Ik ben bang van de reacties van de mensen,
daarom ben ik liever alleen.
Ik weet niet wat te zeggen aan de mensen,
daarom ben ik liever alleen.
Ik weet niet wat te vragen aan de mensen,
daarom ben ik liever alleen.

6. Ik wil huilen,
maar heb geen tranen meer.
Ik wil praten,
maar heb geen stem meer.
Ik wil voelen,
maar voel niks meer.
Ik wil leven,
maar ik leef niet meer.