Gedichten geschreven in het jaar 2003 en 2004. In die tijd heb ik er heel veel geschreven, die ik al gepost heb op mijn blog. Het was een manier om mijn gevoelens uit te drukken. Ik kon het verbaal niet benoemen, het lukte mij beter door ze neer te pennen in dichtvorm. Ik had toen nog geen diagnose van autisme. Maar was toen wel al verschillende keren opgenomen geweest in de psychiatrie, voor zware depressie. Ik voelde me toen ook heel erg down, zag het helemaal niet meer zitten. Vandaag de dag heb ik nog periodes waar ik in een depressie zit, en waar ik het totaal niet meer zie zitten. Het verschil met vroeger is dat ik nu geen poging meer zal ondernemen om mij van het leven te beroven. Ik heb dit aan verschillende personen beloofd!
- Wil jij even een dag in mijn schoenen staan,
en die angstheid voelen?
Wil jij even een dag in mijn schoenen staan,
en die kwaadheid voelen?
Wil jij even een dag in mijn schoenen staan,
en die stem horen?
Wil jij even een dag in mijn schoenen staan,
en die dwanghandelingen uitvoeren?
Wil jij even een dag in mijn schoenen staan,
en die extreme pijn voelen?
Wil jij even een dag in mijn schoenen staan,
en die chaos in mijn hoofd ervaren?
Wil jij even een dag in mijn schoenen staan,
en die extreme uitputting ervaren?
23-1-2004
- Het zwart schaap,
dat was ik al sinds kleinsaf.
Het zwart schaap,
dat was ik nog in t’middelbare.
Het zwart schaap,
dat was ik op de hogeschool.
Het zwart schaap,
op t’werk.
Het zwart schaap,
ook in activiteitengroep.
Het zwart schaap,
zo voel ik mij nog steeds.
1-2-2004
- . Ik kan niet meer lachen,
zoals vroeger.
Ik heb geen doelen meer,
zoals vroeger.
Ik ben niet het vrolijke meisje meer,
zoals vroeger.
Ik kan niet meer genieten van alledaagse kleine dingen,
zoals vroeger.
Ik kan niet meer slapen,
zoals vroeger.
7-5-2004
- Ik ben bang, en dit als sinds zo lang.
Ik ben bang, en dit houd me in bedwang.
Ik ben bang, en mocht je maar verdwijnen, dat is wat ik verlang.
30 – 9 – 2004
- Telke maal opnieuw probeer ik het,
telke maal opnieuw zoek ik in mijn laatste krachten,
telke maal opnieuw spreek ik mezelf moed in.
Maar elke keer weer is het een mislukking,
maar elke keer weer ben ik uitgeput,
maar elke keer weer ben ik wanhopig.
23-10-2003
Reactie plaatsen
Reacties