Laatst zag ik een reportage op tv over dit onderwerp. Het was een korte item op een Franstalige post. Helaas kan ik het online niet terugzien. De last die ik heb van die geluiden heb ik altijd gelinkt aan mijn overgevoeligheid voor geluiden, bij mijn autisme. Misofonie heeft niets te maken met autisme. Ik heb dus autisme, en lijd daarnaast ook nog eens aan misofonie.
Het is al enige tijd dat ik enorme last heb van bepaalde geluiden, en heb de indruk dat het alleen maar erger word (met het ouder worden). Zoveel last dat ik er inwendig woest van word, dat ik tegen de persoon die dit geluid veroorzaakt wil roepen om ermee te stoppen. Natuurlijk doe ik dit niet, uit beleefdheid, en omdat ik die persoon niet wil kwetsen (het is niet zijn fout). Als ik het hoor, dan is het net alsof mijn aandacht alleen maar hierop kan blijven. Iets anders doen lukt nog met moeite. Het brand figuurlijk in mij van de woede.
Welke geluiden zijn dit dan?
- niezen, hoesten, neus snuiten
- Smakken, slurpen
- Kuchen, keelschrapen, luid ademen, snurken
- Klikken met een pen, typen op een toetsenbord
- Het geluid van hakken
- nagels op een krijtbord
- Velletjes aftrekken van vinger, nagelbijten
- het geluid dat iemand doet als hij/zij een krant of tijdschrift doorbladert
Naast een afkeer van sommige geluiden, heb ik ook een walging van het zien van dingen, zoals:
- Iemand die velletjes aftrekt van zijn vinger
- In zijn neus peuteren en de inhoud ervan opeten
- Nagelbijten
- Iemand die wiebelt met zijn voet of been
- Iemand die met zijn haar friemelt
- Iemand die zijn vinger in zijn mond stopt om iets weg te halen dat tussen zijn tanden is blijven steken
Dit zorgt ervoor dat ik in aanwezigheid van anderen continu gestresseerd ben. Zo ben ik al gestopt om samen met iemand anders TV te kijken. Al die irritante geluiden of zaken die ik zie ergeren mij, en doordat ik bang ben om het aan de andere te melden is het beter dat ik dan naar mijn kamer ga, en op mijn tablet Netflix bekijk.
Die misofonie is iets waar ik nog nooit over gesproken heb. Ik schaam me ervoor. Voel me schuldig dat geluiden van iemand die bv verkouden is me zo irriteren. Want die andere persoon kan er toch niets aan doen dat hij/zij ziek is? Het maakt me ongelukkig dat ik zo ben. Mensen zullen misschien zeggen dat ik moet proberen om geen aandacht te besteden aan die geluiden, maar dit is onmogelijk. Ik zou een koptelefoon kunnen opzetten om er minder hinder van te hebben. Maar zie je mij al zo zitten in een restaurant of op een familiediner? Welke commentaren zou ik niet krijgen?
Ik zou foert moeten zeggen, en gewoon die koptelefoon opzetten zodat ik minder geïrriteerd geraak, zodat ik er minder uitgeput van word. Ik ga het proberen, en al oefenen om het thuis te doen bij mijn ouders.
Ik kan jullie verzekeren dat het geen plezier is om te leven met misofonie. Ik ben bang om dingen te doen hierdoor, heb er schuldgevoelens door, voel mij er onzeker van. En het put me uit, want alles binnenhouden en niets durven zeggen is afmattend, zowel fysisch als psychisch. Niet te verwonderen dus dat ik de laatste tijd zo moe ben. Mijn ouders hebben beiden sinds 2 weken een verkoudheid.
Zijn er nog mensen die hier last van hebben? En hebben jullie tips om er minder hinder van te hebben?
Reactie plaatsen
Reacties
Ik heb precies hetzelfde als jij en ik heb ook nog eens een scherp gehoor. Dus ik vind al die dingen die je opnoemt ook verschrikkelijk, en ook ik word er ook gloeiend kwaad om en doodzenuwachtig van.
Je kunt er eigenlijk niks tegen doen, de meeste mensen weten niet eens DAT ze het doen, ze doen het volkomen gedachteloos.
En owee als je er iets van zegt, dan ben je een ongelooflijke zeurpiet en je moet er maar tegen kunnen, want het is ‘normaal’.
Oftewel – het zal nooit veranderen en we ‘ moeten ermee leren leven’ , de bekende dooddoener.
Dat wiebelen van voeten is iets wat een collega van mij ook doet. Ze weet dat ik het lastig vind en ik weet dat ze er niks aan kan doen.. dus als ik het opmerk zeg ik die zin tegen mezelf en zakt het vaak.. soms zegt ze het zelf. Zo heeft het een plek gekregen in mijn hoofd.. en zij is zich er bewust van. Dus aangeven kan soms helpen (al is het maar in je hoofd) maar zou dat alleen doen bij mensen die je kent en weten hoe je in elkaar steekt! en accepteren dat het voor sommige gewoon niet te snappen is.. hoe lastig dat ook is.
Ik heb een collega met klassiek autisme. tijdens de pauze zit hij tegenover met gebogen hoofd op zijn smartphone te kijken. Onderwijl haalt hij zijn neus op, telkens weer. Ik schuif dan maar een zakdoek naar hem toe en gelukkig neemt hij dat meestal goed op en maakt gebruik van de zakdoek.
Mijn vrouw snurkt in haar slaap. Maar ik slaap altijd met ohropax geluiddempers in, dus ik heb daar geen last van. Zonder die geluiddempers zou ik waarschijnlijk van ieder geluid wakker schrikken en niet in slaap kunnen komen als de buurman zijn tv wat hard aan heeft staan.
Als in een restaurant de muziek hard staat – en dat is tegenwoordig overal zo – is mijn eetplezier al vergald. Maar ja, om nu met geluiddempers in je oren een etentje uit te zitten, is ook zo wat! Ik heb weleens gevraagd of het zachter mocht en dat deed men toen ook.
Hallo, mijn dochter van 14 heeft ook erg veel last van het geluid als mensen niezen of hoesten. Ze heeft geen diagnose misofonie maar wel de diagnose ASS.
Ik kwam je bericht tegen tijdens mijn zoektocht naar andere mensen met dit zelfde probleem.
Misschien kunnen we ervaringen delen, en zoeken naar oplossingen.