dank u Theo Peeters

In deze post wil ik graag dank u zeggen aan Meneer Theo Peeters. Het is namelijk dankzij hem dat ik uiteindelijk de diagnose autisme heb gekregen. Moge hij rusten in vrede!

Voordat er iemand bij mij tot de juiste diagnose is gekomen, ben ik gedurende jaren van de ene psychiatrische opname in de andere beland. De vele hulpverleners hebben nooit van autisme willen horen. De enige tot dan die gesproken had over autisme was een verre nicht die een opleiding volgde, mijn ouders hebben haar toevallig ontmoet toen ze mij een bezoek brachten in het ziekenhuis. Ze hebben lang gepraat, en die nicht heeft gezegd dat ze vermoedde dat ik het Asperger Syndroom zou kunnen hebben.

Een tijdje voordat ik opnieuw opgenomen werd (ik wilde terug opgenomen worden, er zeker van zijnde dat ik daar zou genezen), was mijn moeder ten einde raad, ze vroeg zich af of het ooit terug goed zou komen, ze zag hoe ik aftakelde zowel fysisch als psychisch. Ze zocht het Internet af naar autisme sites. Ze kwam terecht op die van OCAutisme. Mijn mama heeft een mail verstuurd naar Theo Peeters (in juli 2004), nadat ik mijn akkoord gegeven heb. In het kort schetste ze mijn situatie, en uitte ze haar vermoeden van PDD-NOS, en vroeg ze waar ik een diagnose kon laten stellen.

Tot haar grote verbazing, belde Theo Peeters haar 2 dagen later op. Nadat hij terug kwam van het buitenland, contacteerde Theo mijn ouders opnieuw.

Een paar weken later ontmoetten mijn ouders Meneer Peeters. Eindelijk iemand die écht luisterde naar wat ze te vertellen hadden, die de tijd nam. Theo heeft hen niet (ver)oordeeld, in tegenstelling tot alle psychiaters tot nu toe die alle schuld van mijn lijden op mijn ouders en familie brachten, die zelfs geen gesprek wilden omdat ik meerderjarig was. Psychiaters die hen de grond ingeduwd hebben, die hen kapot gemaakt hebben. Theo daarentegen heeft geluisterd, was begripvol. Hij zei dat hij ervan overtuigd was dat ik een stoornis had in het autisme spectrum. Meneer Peeters was de persoon die mijn mama altijd al gehoopt had te ontmoeten, vanaf dat ik in een depressie geraakt ben en dan in de psychiatrie. Hij was discreet, open, competent, aandachtig. Theo gaf verschillende boeken mee, waaronder “Van een andere planeet’ (Dominique Dumortier). Dit boek was een openbaring voor mijn moeder (ze herkende er mij in), en later ook voor mij toen ik het gelezen heb.

Theo Peeters raadde ons aan om Professor Steyaert in Leuven te contacteren. Hij zou een correcte diagnose kunnen stellen.

Ik zal niet verder uitwijden over hoe het dan gegaan is (dat ik kwaad was op mijn ouders, die Professor niet wilde ontmoeten, ik was opgenomen en geloofde alles wat de hulpverleners me zeiden, ook als ze vertelden dat het onmogelijk was dat ik autisme zou hebben), want dat is niet de bedoeling van deze post.

Uiteindelijk toch bij Professor Steyaert geweest, testen laten afnemen, en de juiste diagnose gekregen.

Een grote dank u aan Theo Peeters. Ik weet niet waar ik vandaag de dag zou zijn mocht hij mijn moeder niet gecontacteerd hebben na haar mail. Misschien nog in de psychiatrie? Misschien woog ik nu honderd kilo omwille van de vele medicatie? Misschien was ik helemaal niet toe in staat om dit te schrijven, omdat mijn hersenen “verlamd” waren door de medicatie? Tja, met misschiens kom je er niet.

Het enige waarvan ik zeker ben, is dat ik nooit zal vergeten wat Theo Peeters voor mij en mijn familie gedaan heeft. Hij is onze “redding” geweest. Ik ben hem zo dankbaar. Ik weet nu wat er met mij aan de hand is, en kan de juiste hulp krijgen.

Ten slotte wil ik zijn familie en vrienden heel veel sterkte toewensen in deze moeilijke tijd!