lepeltheorie

Ik weet niet of er mensen zijn die al gehoord hebben over de lepeltheorie. Deze theorie wordt vaak gebruikt om uitleg te geven hoe het is om te leven met bv fibromyalgie, een chronische ziekte. De lepeltheorie kan ook perfect gebruikt worden voor andere aandoeningen zoals leven met autisme, chronisch depressief zijn,….

In het kort uitgelegd: je hebt een beperkt aantal lepels waarmee je de dag moet doorkomen. Als de lepels op zijn, dan heb je niets meer van energie, en kan je niets meer doen. Het is dus steeds keuzes maken, nadenken wat het belangrijkste is,…. Door in google “lepeltheorie” in te tikken, kun je er meer over lezen. 

Julie Dachez (genaamd super pépette op youtube) heeft hier een uitstekende video over gemaakt. 

Ik leef sinds jaren ook met een beperkt aantal lepels elke dag. Omwille van chronische spierpijnen, en autisme, geraakt mijn energie snel op. 

Elke dag heb ik maar 12 lepels ter beschikking, soms minder als ik de dag(en) ervoor er meer gebruikt heb. 

Enkele voorbeelden: 

• opstaan : 1 lepel
• boodschappen doen : 1 à 4 lepels, afhankelijk van de drukte, naar welke winkels ik moet gaan (als ik kleren moet kopen, zal het mij meer lepels kosten dan naar de supermarkt gaan), van mijn vermoeidheid, van de pijnen. 
• gaan wandelen, of fietsen : 1 à 3 lepels, hier ook opnieuw afhankelijk van de drukte, de pijnen. 
• slechte nacht gehad, met weinig slapen, veel nachtmerries : ik begin mijn dag met 2 tot 4 lepels minder, dus heb ik maar 8 of 10 lepels om de dag door te komen. 
• een nacht niet slapen: ik sta op met geen enkele lepel
• sociale activiteit (zoals familiefeest, ergens naartoe moeten gaan, op restaurant gaan, lezing geven) : 3 à 6 lepels
• migraine aanval : kost mij minstens 4 lepels
• paniekaanval: minstens 3 lepels
• sociale interactie (ook al is die maar 10 minuten), zelfs met bv mijn ouders, broer of zus : 1 lepel

Kortom, een “normale dag”, waarbij ik een redelijke nachtrust heb gehad: 

• opstaan en mij klaarmaken : 1 lepel
• omgaan met de prikkels van de dag (geluiden, geuren, …) : 2 lepels
• huishoudelijke taken : 1 lepel
• boodschappen doen : 1 lepel
• even gaan wandelen: 1 lepel
• omgaan met mijn spierpijnen, hoofdpijn : 1 lepel
• omgaan met mijn angsten : 1 lepel

Dit zijn dus in totaal al 8 lepels, er resten mij maar 4 lepels meer. Wat kan ik nog doen? Wat moet ik nog doen? Ik moet keuzes maken. En dit elke dag opnieuw. 

Stel dat er nu de volgende dag een etentje voorzien is, of een sociale activiteit, dan zal ik de dag ervoor erg spaarzaam moeten omgaan met mijn lepels, alsook de dag erna om te kunnen bekomen van de vele energie die deze activiteit van mij gevraagd heeft. 

Het is balen, het is niet fijn om zo te moeten leven, om mij steeds af te vragen of ik wel genoeg energie heb om dit of dat te doen. 

Mensen zeggen mij dat als ik vroeger ga slapen, ik de volgende dag meer energie zal hebben, dat ik mij beter zal voelen. Dit is niet het geval. Ik heb sowieso geen verkwikkende slaap, want bijna altijd nachtmerries. Of dat ik iets moet vinden dat mij energie geeft. Helaas tot nog toe niet gevonden. Of ik moet meer sporten, meer bewegen. Het kost mij nu al zoveel energie.

Nu zullen er mensen zeggen dat zij ook uitgeput zijn, geen energie meer hebben op het einde van de dag. Ik zeg niet dat het niet het geval is. Het verschil tussen hen en mij is: 

• zij hebben dit misschien maar een paar dagen, niet de hele tijd
• zij krijgen energie van bv te gaan shoppen, met vrienden op stap te gaan
• zij knappen op van een weekje op vakantie te gaan, of een citytrip
• ze moeten niet de hele tijd keuzes maken voor banale dagdagelijkse dingen
• een dutje, zelfs even 10 minuten hun ogen dichtdoen, en ze kunnen er weer tegenaan.

Ik wil deze theorie niet gebruiken als “excuus” om dingen niet te doen, om geen taken op mij te pakken. Ik zie mijn familie/ vrienden heel graag, en wil graag samen met hen zijn, bij hen gaan, of hen bij mij uitnodigen. 

Ik hoop alleen dat ik zo een beetje kan uitleggen hoe het leven is voor mij, hoe het komt dat ik helaas vaak iets moet weigeren (met veel spijt), waarom ik overdag heel vaak mij even moet afzonderen, of in bed gaan liggen en slapen.  Ik ben continu uitgeput, elke dag is een strijd. Ik hoop dat mensen mij zo beter kunnen begrijpen. En alle mensen die leven met een chronische ziekte (fysisch of psychisch), en die elke dag keuzes moeten maken over hoe ze hun beperkt aantal lepels zullen gebruiken.