Als ik YouTube kanalen bekijk van mensen met autisme, dan vraag ik mij af waarom ik niet zoals hen kan zijn. Ik heb de indruk dat ik mij nog steeds achter een masker verberg. Ik heb enorm veel moeite om mijn ware aard te tonen als ik in de buitenwereld ben, en heb de indruk dat zelfs als ik alleen thuis ben dat ik dan ook niet durf te doen wat ik graag wil. Als ik zin heb om te stimmen https://en.m.wikipedia.org/wiki/Stimming dan doe ik het niet. Waarom? Ik denk omdat ik schrik heb dat ik het dan ook buitenshuis zal doen, en dat ik dan (be)oordeeld zal worden, nagekeken, bekritiseerd. Ik weet dat het dom is, want zo kom ik nooit tot rust. Vooral dat er manieren van stimming zijn die onopvallend zijn. Ik hoor dan gelijk een stem die zegt : “niet doen, je lijkt zo gehandicapt. Anderen gaan je uitlachen.”
Als ik naar buiten ga en Pokemon Go speel en andere mensen zie voorbijkomen dan verberg ik mijn smartphone een beetje, omdat ik bang ben dat ze zullen denken dat het stom is wat ik speel. Ik ben dus nooit op mijn gemak.
Ik durf ook niet op mijn telefoon bezig te zijn als ik onder anderen ben omdat ze gaan denken dat ik associaal ben, terwijl het helemaal niet zo is. Ik heb dit nodig om even te ontprikkelen.
Er is één persoon met een YouTube kanaal die ook een kledinglijn gestart is, en vind de hoodies en pyjama’s top. Ik zou graag ééntje willen kopen, maar weeral die angst dat mensen mij gaan nakijken. Net zoals mij heeft die dame ook fybromyalgie. Haar kanaal https://www.youtube.com/channel/UC2_a05o1pW4fr9SzlyMv8OA
Volgens mij is het dus niet te verwonderen dat mijn spieren altijd zo gespannen zijn, want ik kom nooit tot ontspanning toe. En nochtans wil ik heel graag mezelf kunnen zijn, mij niet verbergen, zodat anderen weten hoe ik mij écht voel, zodat ik niet angstig hoef te zijn als ik samen met hen ben, niet bang om afgewezen te worden doordat ik “eigenaardig” overkom.
Wat zou ik heel graag willen?
– Gewoon durven mezelf te zijn, mij niet meer achter een masker verbergen, doen alsof alles goed gaat.
– Stimmen als ik er nood en zin in heb.
– kleding kopen die ik leuk vind en dragen ook al lijk ik hierdoor meer een tiener dan een volwassene
– even op mijn telefoon bezig zijn als ik voel dat er een te veel aan prikkels komt
Wat zijn de YouTube kanalen waar ik stiekem jaloers op ben?
https://www.youtube.com/channel/UC2_a05o1pW4fr9SzlyMv8OA
Reactie plaatsen
Reacties
Het is iets waarin je kan groeien. Het feit dat je open praat over je autisme hier op je blog is een stap in de goede richting! Enkele van mijn blog vrienden hebben ook autisme en hierdoor bijten ze zich nog meer vast in het schrijven van een blog. Mijn advies, beetje bij beetje proberen. Komt wel eens goed.
Vergis je niet: ‘stimmen’ komt veel vaker voor dan je denkt. Dat heeft te maken met de overkill aan prikkels die we tegen komen, maar soms ook door onderstimulering. Het komt ook voor bij mensen die geen enkele diagnose hebben. Het is helemaal niet zulk vreemd gedrag (…).
Ik herken het wel.. ik val snel stil of bevries als ik buiten de deur ben.. dus dan doe ik niet wat ik zou willen doen, dat kan ik niet. Ik kauw vaak wel kauwgom of heb bijvoorbeeld een gewichtje in mijn tas.. niet opvallend maar wel helpend. Dat vind ik zelf het prettigst en dat kan ik dus wel.. misschien zijn kleine dingen die wel kunnen helpen..
Ik volg geen Youtubers met autisme. Ik kan dat niet aanzien en herken mezelf vaak niet.. (iets met een slechtewerkende ToM) dus dat doe ik niet. Ik lees een paar blogs, die zorgvuldig gekozen zijn.. maar ook dat kan voor onbedoelde onrust zorgen omdat ik het soms niet snap.
Ik kende het begrip Stimmen nog niet..weer iets geleerd!
In mijn geval zijn nagelbijten en dagdromen misschien vormen van stimming.
Veel mensen, ook niet-autisten, hebben een masker op. Als je vraagt hoe het met ze gaat, zeggen ze: ‘Supergoed, alles ok’ en lachen ze een uitbundige lach, terwijl ze misschien van binnen depressief en bedroefd zijn.
Misschien moet je buitenshuis jezelf aanpassen aan anderen, om spottende blikken en/of kwetsende opmerkingen te vermijden. Binnenshuis kun je dan jezelf zijn en doen wat je wilt.
Hoi, ik ben ook autist.
Kwam via zoeken op je blog terecht .
Ook ik voel me onveilig in grote groepen mensen.
Ook ik heb ontdekt dat ik mij moet verbergen achter een masker in veel gevallen, en ook ik speel steeds meer het spel mee dat het goed gaat.
Ik heb het gevoel dat er karaktermoord op mij word gepleegd.
Jazeker heb ik mensen van wie ik houd
Maar als ik prive alleen ben, denk ik ook wat zou een ander denken als hij of zij komt?
Er komt bijna nooit een hij of zij maar ik verzoen me ook steeds met mijn eenling bestaan
Ik ben 32 en leef bijna als kluizenaar.
Zit zelf in huis, met vlees en oa 2 biertjes achter de kiezen. En twee kaarsen aan.
Heerlijk zwemmend op het internet .
Dagelijkse portie inspiratie op doen want ik ben bijna hele dag weggeweest.
Wees jezelf binnen de fatsoensnormen.
En jep, het zijn de niet autisten die de neppe sociale regels opleggen aan hen die sociaal anders zijn.
Even dom als een koe tegen een paard zou zeggen ‘waar zijn je uiers…’