slaap problemen

Als kind was ik een goede slaper. Toen mijn ouders zeiden dat het tijd was om naar bed te gaan, dan ging ik zonder klagen naar boven. Zelfs al was het midden in een film, was het geen probleem voor mij. Tijd om te gaan slapen was tijd om te gaan slapen. Ik kon makkelijk 12 uren aan een stuk doorslapen.

De problemen zijn begonnen in de middelbare school, op Internaat. Misschien omdat het een andere omgeving was? Dat ik angstiger werd, meer stress? Het duurde langer om de slaap te vatten, maar uiteindelijk sliep ik nog min of meer goed. Vooral thuis, en tijdens de vakanties. Ik herinner mij dat in die tijd ik eens mijn naam hoorde fluisteren in het midden van de nacht. Ik was ervan overtuigd dat God mij riep. Ik zat op een katholieke school. Bleek natuurlijk dat een meisje dit voor de fun gedaan had, om mij te plagen. Dit heeft mij lang achtervolgd want ook als ik een “soort” licht zag als ik in bed lag, was ik bang dat God mij kwam halen.

De serieuzere slaap moeilijkheden zijn begonnen toen ik als volwassene aan het werk was, en in een zware depressie geraakt ben. Ik kon de slaap niet vatten, zelfs niet met de medicatie die de huisarts mij voorgeschreven had (anxioliticum, anti-depressiva en slaapmedicatie).

Tijdens mijn vele opnames is slaap een probleem gebleven, ondanks de veelheid aan medicatie die ik kreeg.

En vandaag de dag, hoe zit het met mijn slaap? Sinds jaren is die niet verkwikkend. Het duurt eeuwen voor ik de slaap kan vatten (goede houding vinden waar ik geen pijn bij heb, ervoor zorgen dat ik mij alleen focus op mijn ademhaling, en niet begin te piekeren), en als ik uiteindelijk in slaap val word ik na een tijdje kletsnat wakker omwille van een nachtmerrie.

Nare dromen heb ik helaas elke nacht, en meerdere keren word ik badend in het zweet wakker. Ik wissel gemiddeld 2 keren per nacht van pyjama.

Ik heb al van alles geprobeerd om beter te slapen:

• meditatie
• kruidenthee
• geen actiefilms of series meer bekijken s’avonds
• homeopathie
• acupunctuur
• overdag voldoende bewegen zodat ik fysisch moe ben
• tablet of telefoon niet meer bekijken
• strip lezen
• de laatste 10 dagen ook iets zwaars (dekbedovertrek) op bed leggen. 1 nacht heb ik amper gezweet en geen nare dromen gehad. Maar het is bij die ene keer gebleven.
• ….

Ik heb dus enorm veel moeite om s’morgens op te staan, omdat ik nog zo uitgeput ben. Gelukkig dat ik niet werk, want ik zou het ritme niet kunnen volhouden. Niet alleen omwille van een gebrek aan slaap, maar ook de pijnen, de stress.

Ik verlang er zo naar om een goede nachtrust te hebben, met mooie en fijne dromen. Zal dit ooit terugkomen? Of zal het voor de rest van mijn leven blijven bij gebroken nachten?