vooroordelen autisme

Gepubliceerd op 2 april 2019 om 20:05

Soms hoor je van die zaken die je haren recht doen staan, waarvan je denkt hoe is het mogelijk dat mensen zo iets zeggen. Vaak is het uit onwetendheid, omdat ze dit gelezen of gehoord hebben. Ik wil met deze blog graag enkele vooroordelen over autisme wegbannen. 

  • – vaccins veroorzaken autisme: NEE! Geen enkele wetenschappelijke studie heeft een verband gelegd tussen vaccinatie en autisme. Het is onverantwoord om als ouder je kind niet te vaccineren. 
  • – het is de schuld van je moeder, je vader, je zus,… dat je autisme hebt. NOPE! Opvoeding, goed of slecht, heeft geen invloed op het wel of niet hebben van autisme. Autisme is een ontwikkelingsstoornis en je wordt ermee geboren. 
  • – Het is onmogelijk dat je een autistische stoornis hebt omdat je praat. Ja, ik kan mijzelf uitdrukken en dan. 
  • – Je kijkt de mensen aan in de ogen, dus je hebt geen autisme. Ik heb geleerd dat ik af en toe de mensen moet aankijken als ik een gesprek met hen heb. En daarbij ik kijk niet écht in de ogen, maar ik richt mij op de haarlijn zodat het lijkt alsof ik iemand in de ogen kijk. 
  • – Personen met autisme kunnen geen vrienden of liefdes relaties hebben. FOUT! sommigen hebben misschien meer moeite met contacten leggen, maar een relatie (online vriendschap, vrienden, getrouwd zijn,…) is niet onmogelijk. 
  • – Ik merk niets aan jou. Hoe moet ik er dan uitzien? Heeft autisme een bepaalde kleur, een bepaalde vorm? Iedereen kan autisme hebben, je kunt dik of mager zijn ; groot of klein ; christen, atheïst, moslim,.. ; amerikaans, belg, grieks, indiaans,… ; arm of rijk ; hoogbegaafd of met een zwakkere intelligentie,……..
  • – Je bent zeker en vast uitstekend in computers. NEE! Ik kan mijn plan trekken, maar ben geen talent in de IT. En ik zou graag willen dat er andere organisaties komen dan degene die mensen met autisme zoeken om te werken in de IT wereld. Zoals bv om te werken met dieren, om met kinderen te werken, te helpen in scholen, in een creatieve sector werken. Kortom alle jobs die “normale” mensen ook doen.  Dat er hier ook “organisaties” gecreëerd worden om autisten hierin te steunen. 
  • – Het is niet zo erg bij je, je hebt maar een lichte vorm. Het is niet omdat men er niets van merkt, dat ik er geen last van heb. Niemand ziet wat er achter de schermen gebeurd. Hoe vermoeiend iets kan zijn, hoeveel angsten ik doorsta om iets te doen, hoeveel energie het van mij vergt om bv alleen maar boodschappen te gaan doen. 
  • – je hebt dan zeker en vast één bijzondere gave, zoals in de film Rain Man. Nee. Je hebt sommige personen met autisme die één bijzondere talent hebben, en je hebt er die dit niet hebben. 
  • Het zijn toch alleen jongens die autisme hebben. Nee, ook meisjes hebben autisme.
  • Waarom spreekt men, schrijft men bijna uitsluitend over kinderen met autisme? Kinderen worden groot en volwassenen. Je ontgroeit autisme niet. En snap ook niet dat er zo weinig voorzieningen, hulp en steun bestaat voor ouderen met autisme.
  • – heeft niet iedereen een beetje autisme? Je hoort soms politici die zeggen dat ze autisme hebben. Dit ergert mij enorm als mensen zoiets zeggen. Ik heb dan het gevoel dat ik niet au sérieux genomen word. Autisme is een persuasieve stoornis, dit wil zeggen dat het mij beperkt in alle aspecten van het dagelijks leven. Iemand kan misschien eens geen zin hebben in contact met anderen, of last hebben van te felle geluiden, maar dat betekent niet dat die persoon autisme heeft. Het is pas als je er dagelijks en continu last van hebt dat men bij jou een diagnose kan stellen. 

Als je één persoon met autisme ontmoet hebt, dan heb je één persoon met autisme ontmoet. Veralgemeen niet wat je van die persoon weet tot alle mensen met autisme. Net als normale mensen zijn we elk verschillend. En luister naar wat iemand met autisme te zeggen heeft, of durf vragen te stellen. Het is door met mij te praten dat je mij beter kunt begrijpen. En niet door vandaag blauw te dragen, of door de gebouwen een blauwe kleur te geven. Want ja, het is vandaag op 2 april wereld autisme dag. Maar het doet mij niets. Ik sta elke dag op en ga slapen als persoon met autisme. 

Reactie plaatsen

Reacties

Jan Jaap
2 jaar geleden

Goede blogpost!
Inderdaad, volwassen autisten krijgen veel minder aandacht dan kinderen.
Ik heb als ASS’er een baan voor 3 dagen in de week. Vreselijk vermoeiend vaak, vooral als er veel geschakeld moet worden tussen taken. Of als de baas met iets onverwachts komt: een nieuwe collega met wie ik moet werken of een andere klus die met prioriteit moet gebeuren.