De laatste weken, 2 à 3 maanden, heb ik last van pijnen in mijn nek, wat uitstraalt naar mijn hoofd. Begin dit jaar, was ik al eens naar de huisarts gegaan met deze klachten. Bleek dat ik met een ontsteking zat in mijn nek. Waarvoor ik ontstekingsremmers genomen heb, en ik ging naar nieuwe fysiotherapeut.
De medicatie heeft weinig geholpen, en helaas de sessies bij de kinesitherapeut ook niet. En toen kwam corona in het spel. Ik ben terug bij mijn ouders komen wonen. De behandelingen die ik nog moest doen bij deze fysio zijn niet door kunnen gaan. 5 maanden zonder een bezoek aan de kinesist zijn niet gunstig geweest voor mijn spieren, en mijn fibromyalgie.
Al weken heb ik dagelijks last van nekpijn, en hoofdpijn. Moest ik een score eraan geven, dan is die nooit onder een 5/10. Mijn nekpijn is nu continu tussen 7 of 8, en de hoofdpijn schommelt tussen 5 en 8. Deze pijnen zijn er continu, ze laten me geen minuut met rust. Nochtans ga ik sinds juni, als ik geen andere verplichtingen heb, 3 keer per week naar de fysiotherapeut (ééntje bij wie ik al vroeger geweest was toen ik nog niet gedomicilieerd was in Brussel). De pijn is nog steeds hevig, maar zonder de massages aan mijn nek en rug vermoed ik dat het erger zou zijn. De enige verklaring die de huisarts kan geven voor deze pijnen is dat ik een minimale discusbulging C5-C6 heb. Vanavond heb ik een behandeling bij de kinesist, en zal hem vragen of ik misschien met lichte oefeningen de spieren kan versterken en zo de pijn wat kan verlichten.
Woensdag afspraak bij de pijnspecialist. In de hoop dat ze dit keer de resultaten van de bloed- en urine analyses bij heeft. Heb haar 2 weken terug een mail verstuurd (waarop ik geen antwoord ontvangen heb), en vandaag nog eens. Het zou jammer zijn mocht ze ze niet bij hebben, want ten eerste ik kom van ver, en ten tweede sommige analyses worden niet terugbetaald, en zijn kostelijk (factuur zal ik waarschijnlijk vinden in mijn post op mijn appartement). Ik zal zien wat zij zal zeggen. Ik neem al sinds een goede maand voedingssupplementen, en tracht mijn dieet aan te passen aan wat ze aanbeveelt.
Deze pijnen, net zoals mijn psychisch lijden, zijn helaas onzichtbaar. Waardoor veel mensen moeite hebben om het te begrijpen, en niet snappen waarom ik zo moe ben. de score voor mijn pijnen is nooit onder de 5/10, en de score voor mijn slaapkwaliteit is nooit boven de 5/10. En sommigen komen dan met tips af die ik al lang geprobeerd heb. Ik weet dat het goed bedoeld is, en om mij te helpen, maar mij stoort het want heb de indruk van onbegrepen te zijn, of dat ze het niet au sérieux nemen.
Ik ben het gewoon om te leven met pijnen. Wat mij frustreert is dat ik door de pijnen dingen niet kan doen (bv leren foto’s bewerken). Want de concentratie is er niet, ik heb een gebrek aan energie, mijn hoofd bonst van de pijn. Het ontmoedigd mij, en anders dan het leren aanvaarden kan ik momenteel niet doen.
Reactie plaatsen
Reacties