Van jezelf houden? Vriend zijn met jezelf, hoe doe je dit?
“Je moet van jezelf houden voordat je van iemand anders kunt houden”, wordt er vaak gezegd. Makkelijker gezegd dan gedaan.
Want hoe kan je van jezelf houden? Trouwens wat betekent houden van?
Elke dag probeer ik om mezelf te aanvaarden zoals ik ben. Om niet te kritisch tegenover mijn eigen. Mezelf niet rot uit te schelden. Tevreden te zijn met wat ik wel of niet gedaan heb. De ene dag lukt het wat beter dan de andere.
Het uiterlijke daar kan ik niets aan veranderen. Dat ik een dikke buik heb, cellulitis begin te krijgen, nog littekens heb van het automutileren, niet tevreden ben met mijn haar,…. Ik kijk sowieso niet vaak en niet lang in de spiegel.
Je uiterlijke, dat moet je aanvaarden. Ofwel kan je je blut betalen aan plastische chirurgie. Dit is niets voor mij. Ik doe al geen make-up op.
Het innerlijke, dat ligt anders. Je ziel. Er tevreden mee zijn. Ik probeer het. Maar soms verafschuw ik mezelf. Omdat ik vind dat ik te weinig gedaan heb, dat ik niet lief geweest ben met iemand, dat ik me kwaad gemaakt heb op iemand.
Ik kan ook woest worden omwille van wie ik ben. Omdat ik autisme heb, en fybromyalgie, en hierdoor sommige dingen niet kan doen, dat er dingen niet lukken.
Toch wil ik vriend zijn van mezelf. Zodat ik me minder eenzaam voel, zodat ik misschien minder moeite heb om anderen te vertrouwen, om van iemand anders te houden.
Dit is een korte reflexie. Ik wou hier al lang iets over posten. Weet niet als het duidelijk is wat ik tracht te zeggen. En jullie, zijn jullie vriend met jezelf? En hoe doen jullie dit? Als jullie tips, dan lees ik ze graag, en ik denk andere mensen die mijn blog volgen ook.
Reactie plaatsen
Reacties